-
1 εφικνεομαι
ион. ἐπικνέομαι (aor. 2 ἐφικόμην)1) доходить, достигать(τῆς ἀρετῆς Isocr.; τοῦ τριηραρχεῖν Dem.; τοῖς ἐγχειριδίοις τὼν πολεμίων Plut.; ἄχρι τινός и εἴς τινα NT.)
ἅμα ἀλλήλων ἐφίκοντο Hom. — оба одновременно напали друг на друга;ἐφικέσθαι πάντων Dem. — проникнуть всюду;οὐκ ἦν φθεγγόμενον ἐφικέσθαι Plut. — его невозможно было услышать;ἐ. τινος τῷ νόμῳ Plut. — получить что-л. на основании закона2) попадать(πρὸς τὸν σκοπόν Luc.)
3) задевать, касаться(τῷ λόγῳ τῶν κακῶν Dem.)
4) ( в словах) улавливать, излагать(ἄριστα καὴ ἀληθέστατά τι Her.; μάλιστα τῶν πραγμάτων ἐφικνούμενος λόγος Plut.)
5) поражать, ударять(ἐφικέσθαι τινός Plat.)
τὸν Ἑλλήσποντον ἐκέλευε τριηκοσίας ἐπικέσθαι μάστιγι πληγάς Her. — (Ксеркс) приказал нанести Геллеспонту триста ударов бичом6) простираться(ἐπὴ τοσαύτην γῆν Xen.)
ἐφ΄ ὅσον ἀνθρώπων μνήμη ἐφικνεῖται Xen. — насколько простирается человеческая память;τῇ ἐπιμελείᾳ ἐ. τινος Luc. — простирать свои заботы на что-л.